ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΓΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑ ΧΑΡΑ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΥΧΗ

Σας ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας 
αντεύχομαι τα καλύτερα για 
εσάς και τις οικογένειες σας

ΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ!! ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΠΡΟΣ ΑΘΗΝΑΙΟΥΣ:

-Οι ελληνικές πόλεις νοσούν.    

Οι πολιτευόμενοι και διαχειριστές των κοινών δωροδοκούνται 

και εξαγοράζονται. 

Κι όσο για τη μεγάλη μάζα των πολιτών, είτε δεν αντιλαμβάνονται τα όσα διαπράττουν οι κυβερνώντες, είτε τα αντιλαμβάνονται αλλά δεν αντιδρούν, βυθισμένοι όπως είναι στη  ραστώνη και την άνεση της καθημερινότητας.
Από τούτη την αρρώστια έχουν προσβληθεί παντού οι πάντες - απλώς, ο καθένας τρέφει την ψευδαίσθηση ότι η συμφορά δεν θα χτυπήσει τη δική του πόρτα, αλλά θα διασφαλίσει τα δικά του συμφέροντα
εκμεταλλευόμενος τους κινδύνους των άλλων (...)

- Κι ενώ κανονικά όλες οι συζητήσεις γίνονται πριν απ' τα όποια γεγονότα,εσείς διαβουλεύεστε πάντα κατόπιν εορτής (...)

- Αφήσατε όλον αυτό τον καιρό να κυλήσει με συνεχείς αναβολές, μετάθεση των ελπίδων σας σε άλλους, αλληλοκατηγορίες και καταγγελίες.   Αυτά συνεχίζετε να κάνετε και σήμερα (...)

- Όλοι πρέπει να εξοργίζεστε εξίσου όταν βλέπετε ότι πολύ εύκολα κινδυνεύουν να κακοποιηθούν οι πιο φτωχοί και αδύναμοι πολίτες, ενώ οι βδελυροί και πλούσιοι μπορούν να αδικοπραγούν ατιμωρητί και να εξαγοράζουν πρόσωπα για να εκβιάζουν καταστάσεις (...)

- Στρέψτε το βλέμμα προς τους σημερινούς πολιτικούς: άλλοι από φτωχοί έγιναν πάμπλουτοι, άλλοι από άσημοι χόρτασαν τιμές, ορισμένοι έφτιαξαν σπίτια δίπλα στα οποία τα δημόσια οικοδομήματα είναι πιο σεμνά, κι όσο ο πλούτος της πόλης ελαττωνόταν, τόσο ο δικός τους αύξανε(...)

- Δεν είναι ασφαλώς ένα και δύο τα αίτια ένεκα των οποίων έφθασαν τα πράγματα εδώ.  Αλλά την κύρια αιτία θα τη βρείτε στο πρόσωπο εκείνων που προτιμούν να σας είναι ευχάριστοι παρά να σας συμβουλεύουν ορθά.   Απ' αυτούς, πολλοί προσπαθούν να συντηρούν τη σημερινή κατάσταση γιατί αντλούν από αυτή δημοτικότητα και εξουσία - κι έτσι ούτε οι ίδιοι προνοούν για το αύριο, ούτε νοιάζονται για το αν εσείς προνοείτε (...)

- Βρίσκονται σε τέτοια εγκατάλειψη και σε τέτοια χάλια τα πράγματα, ώστε ακόμη όσοι μιλούν από τούτο το βήμα πρότειναν συνειδητά τα πιο βλαβερά μέτρα κι εσείς τα ψηφίζατε, πάλι δεν θα μπορούσαμε να βρεθούμε σε χειρότερη θέση (...)

Προσεχώς κόντρα ΚΕΔΕ Ζωόφιλων

Στον ύπνο φαίνεται ότι έπιασαν την ΚΕΔΕ το 2012 οι φιλοζωικές οργανώσεις και η τότε αρμόδια Υπουργός κα Μπιρμπίλη διαμορφώνοντας και φέρνοντας στην βουλή τον νόμο Ν.4039/3012 για τα αδέσπωτα ζώα καθώς όλο και περισσότεροι δήμοι έχουν αρχίσει να αντιδρούν έντονα με τα αδιέξοδα που δημιουργούνται.
Το θέμα έφερε στο Δ.Σ. της ΚΕΔΕ ο Δήμαρχος Κατερίνης κ. Χιονίδης όπου συμφωνήθηκε εκπόνηση πλήρους εισήγησης στις προσεχείς συνεδριάσεις και λήψη απόφασης επίσημης θέσης της ΚΕΔΕ.
Στην Κατερίνη όπως ειπώθηκε τα τροφία των  παιδικών σταθμών κοστίζουν 85.000 ευρώ, η σίτιση 220 ατόμων από τις Μητροπόλεις κοστίζουν 100.000 και το πρόγραμμα για τα αδέσποτα ζώα στον Δήμο στοιχίζει 123.000 ευρώ.
Το τεράστιο κόστος λοιπόν που απορρέει από τις απαιτήσεις του νόμου καθιστά ουσιαστικά μην ενεργό τον νόμο. Οι περισσότεροι δήμοι αγνοούν το πρόβλημα των αδέσποτων καθώς αδυνατούν να φτιάξουν δομές που να εναρμονίζονται με το νομικό πλαίσιο.
Από την άλλη οι δήμαρχοι κινδυνεύουν όταν κάποιος πολίτης δεχθεί επίθεση από αδέσποτο σκύλο και κινηθεί η νομική διαδικασία, τότε αποκαλύπτονται οι ευθύνες αμέλειας έναντι των υποχρεώσεις που υπαγορεύει ο νόμος.

Να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με της 1300/2014 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, "Σε περίπτωση πρόκλησης ατυχήματος από επίθεση αδέσποτου σκύλου, ευθύνεται, κατ’ αρχήν, ο οικείος δήμος. Το περαιτέρω ζήτημα αν είναι παράνομη η παράλειψη των οργάνων του δήμου να συγκροτήσουν συνεργεία περισυλλογής αδέσποτων ζώων - παράλειψη που οφείλεται σε κακή χρήση της διακριτικής ευχέρειας των πιο
πάνω οργάνων - με συνέπεια να θεμελιώνεται αστική ευθύνη του δήμου έναντι του ζημιωθέντος με βάση τα άρθρα 105 και 106 του Εισ.Ν.Α.Κ., επιλύεται με βάση τα πραγματικά περιστατικά κάθε συγκεκριμένης περίπτωσης. Για την τελική δε κρίση πρέπει να ληφθούν υπ` όψη οι ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή κατά το χρόνο του ατυχήματος, καθώς και αν τα όργανα του δήμου γνώριζαν ή όφειλαν να γνωρίζουν την παρουσία αδέσποτων σκύλων στην περιοχή πριν από το ατύχημα και παρά ταύτα παρέλειψαν να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την αποτροπή των κινδύνων που απορρέουν από τα ζώα αυτά, χωρίς να αρκεί μόνη η διαπίστωση της υπάρξεως αγέλης αδέσποτων σκύλων στην περιοχή.

Ο κ. Χιονίδης σημείωσε ότι πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχουν τόσες υποχρεώσεις (παρασίτωση, εμβολιασμοί, στείρωση, τσιπάκι) στην διαδικασία περισυλλογής και φροντίδας των αδέσποτων ζώων, ούτε η υποχρέωση της επανατοποθέτησης στον χώρο ανεξάρτητα από το προσδόκιμο επιβίωσης του ζώου. Στο σημείο αυτό ο δήμαρχος Κατερίνης σημείωσε και το εξύμωρο, ο νόμος να υποχρεώνει τους ιδιοκτήτες δεσποζόμενων να τα έχουν κοντά τους, δεμένα και με φίμωτρο, ενώ για τα αδέσποτα να προβλέπει να είναι ελεύθερα στους δημόσιους χώρους.

Ο κ. Χιωνίδης έβαλε και τον προβληματισμό περί ευθανασίας. Κάτι που είναι απαγορευμένη λέξη στην Ελλάδα, ενώ προβλέπεται υπό προϋποθέσεις, σε όλα τα άλλα νομικά πλαίσια, όλων των αναπτυγμένων κρατών.

Και βέβαια μεγάλο ζήτημα υπάρχει και στα δημοτικά κέντρα περίθαλψης αδέσποτων ζώων τα οποία υποχρεούνται να ιδρύσουν οι δήμοι, αλλά αδυνατούν να τα συντηρήσουν. Η χώρα μας έχει γίνει αντικείμενο εκατοντάδων καταγγελιών για τις άθλιες συνθήκες στις οποίες διαβιούν στα περισσότερα από αυτά τα κέντρα τα ζώα που έχουν περισυλλεγεί καθώς τα οικονομικά των δήμων δεν τους επιτρέπουν να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα στοιχεία υγιούς διαβίωσης.

Πρόσφατα μάλιστα είχαμε και την καταγγελία της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας για την απόφαση που πήρε ο Δήμος Αθήνας να να αναθέσει το πρόγραμμα διαχείρισης των ζώων του Δήμου Αθηναίων στο Διαδημοτικό Κέντρο Περίθαλψης Αδέσποτων Ζώων (ΔΙΚΕΠΑΖ) που όπως καταγγέλλεται αδυνατεί να αναλάβει ενός τέτοιου μεγέθους φιλοξενία.

Τώρα η ΚΕΔΕ ετοιμάζει την αντεπίθεση της για την διαμόρφωση ενός εφικτού και εντός πραγματικότητας νομικού πλαισίου. Μιλάει για ιδιωτικά κυνοτροφεία, για την δυνατότητα υιοθεσίας για την περίθαλψη των ζώων που βρίσκονται εντός των κέντρων αυτών και όχι στα σπίτια, για την ενδεχόμενη πρόβλεψη της ευθανασίας, για την κατάργηση της υποχρέωση της επανατοποθέτησης και για την μείωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από το πρωτόκολλο περίθαλψης.

Από την άλλη οι φιλοζωικές οργανώσεις μιλάνε για την εξέλιξη του νόμου και ζητούνε και πάρκα άσκησης των δεσποζόμενων ζώων.

Πρόσφατα είχαμε και την σύγκρουση των φιλοζωικών οργανώσεων με τον δήμαρχο Βόλου κ. Μπέο ο οποίος αποφάσισε την περισυλλογή των αδέσποτων της πόλης και την μεταφορά τους σε ένα απομακρυσμένο χώρο. Η σύγκρουση έφτασε μέχρι και στην χειροδικία του συνεργείου από φιλόζωους.  

Από την άλλη ο δήμος Λέσβου ανακοίνωσε ότι προχωρά  στην Ηλεκτρονική  Σήμανση  Ζώων Συντροφιάς που ανήκουν σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.
Οι δικαιούχοι ιδιοκτήτες (Α.Μ.Ε.Α. με ποσοστό αναπηρίας μεγαλύτερο ή ίσο του 80%, πολύτεκνοι, τρίτεκνοι, μονογονεϊκές οικογένειες, άνεργοι εγγεγραμμένοι στα μητρώα του Ο.Α.Ε.Δ., οι διαβιούντες με το επίδομα της Πρόνοιας),  θα  επιβαρύνονται μόνο με το κόστος του ηλεκτρονικού μέσου σήμανσης των ζώων,  ενώ οι υπόλοιπες υπηρεσίες θα προσφέρονται δωρεάν από τον Δήμο.

πηγη. Αυτοδιοικηση.gr

Φυλακισμένος Αρχιεπίσκοπος στα Σκόπια επειδή φώναξε «η Μακεδονία είναι ελληνική» – Απειλούν τη ζωή του

Φυλακισμένος στα Σκόπια επειδή φώναξε η Μακεδονία είναι ελληνική. Απαράδεκτες οι συνθήκες κράτησης. Απειλούν να τον σκοτώσουν αν δεν ανακαλέσει τα όσα υποστηρίζει για την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Ο μαρτυρικός Αρχιεπίσκοπος Αχρίδας Ιωάννης τόλμησε να πει την αλήθεια κι αμέσως οι Σκοπιανοί του πρόσαψαν τον χαρακτηρισμό προδότη του έθνους. Αν και τα τρία τελευταία χρόνια ταλαιπωρείται στην φυλακή δεν ήταν λίγα αυτά που πέρασε και τα προηγούμενα χρόνια. Συνεχείς φυλακίσεις, βασανισμοί, διώξεις, εξορίες. Όλα αυτά γιατί ο Αρχιεπίσκοπος δεν φοβόταν να πει στους Σκοπιανούς ότι δεν είχαν καμία δουλειά με τον Μέγα Αλέξανδρο και την Μακεδονία. Θέλουν να τον εξοντώσουν και αυτό φαίνεται και από τον τρόπο που του φέρονται στη φυλακή είπε η μητέρα του που της επέτρεψαν να τον δει μόνο δύο φορές. Κοιμάται σε κελί με 33 άτομα με μια τουαλέτα , οι φύλακες τον βασανίζουν και οι συνθήκες υγιεινής είναι απαράδεκτες. Η εκκλησία του Αρχιεπίσκοπου Αχρίδος, στα πλαίσια του Πατριαρχείου Σερβίας, είναι αναγνωρισμένη από όλα τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία και τις κατά τόπους Εκκλησίες της Οικουμένης. Σήμερα ο μάρτυρας φιλέλληνας συμπληρώνει τρία χρόνια στις φυλακές των Σκοπίων, όπου λιώνει αβοήθητος από τους Σέρβους και από τους Έλληνες. Η Διεθνής κοινότητα μόνο λεκτικά συμπαρίστανται στο δράμα του Ιωάννη. Οι ομόδοξοι Σέρβοι δεν κάνουν καμία θεαματική ενέργεια για να τον αποφυλακίσουν. Ούτε οι Έλληνες έκαναν κάτι για αυτόν που έχουν ακόμη μεγαλύτερη υποχρέωση στον Ελληνομαθέστατο και φιλέλληνα Ιεράρχη, που υπερασπίστηκε τα Ελληνικά δίκαια της Μακεδονίας, φωνάζοντας κι αυτός μαζί με 10 εκατομμύρια Έλληνες, ότι η Μακεδονία είναι Ελληνική. Από τότε ο Ιωάννης πληρώνει ακόμη πολύ βαρύ τίμημα, αυτά τα 12 χρόνια. Μια φυλακή κόλαση. Όπως έγραψε προ ημερών ο ίδιος, ζήτησε δύο φορές από τον διευθυντή των Φυλακών να του επιτρέψει να επισκεφθεί τα μέλη της Ιεράς Συνόδου της Ορθόδοξης Αρχιεπισκοπής της Οχρίδας, ιερείς και μοναχούς, αλλά του αρνήθηκε χωρίς εξήγηση. Στην ίδια επιστολή του περιγράφει τις άθλιες συνθήκες στέγασης (33 άτομα σε ένα δωμάτιο με μόνο μία τουαλέτα), κακό φαγητό και κακή υγιεινή, και η φυλακή δεν δίνει ούτε ένα πιάτο και κουτάλι στους φυλακισμένους, γι” αυτό πρέπει να τα φέρουν από το σπίτι. Η υπερήλικη μητέρα του, που τον επισκέφθηκε προ ημερών επιβεβαίωσε, τις φήμες ότι ο γιός της Ιωάννης βρίσκεται σε κακή κατάσταση υγείας. Κάθε μέρα βασανίζεται από το προσωπικό των φυλακών, με απόφαση της Διοίκησης των Φυλακών, με την ανελέητη πίεση πάνω του, μετά την απελευθέρωσή του από τη φυλακή, να εγκαταλείψει την Δημοκρατία Μακεδονίας, με την απειλή ότι αν δεν συμφωνήσει, θα τον εξαφανίσει. Αυτή είναι η τύχη των ανθρώπων που αγαπούν την Ελλάδα και φωνάζουν για την ελληνική Μακεδονία μας, μέσα στα Σκόπια.

ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΑΥΤΑ

Κλαυθμώνος: Ίσως η γνωστότερη ιστορία ανεπίσημης ονοματοδοσίας έχει ως 

εξής: τις καλές ημέρες που η μονιμότητα ήταν άγνωστη λέξη για τους δημόσιους 

υπαλλήλους, κάθε φορά που άλλαζε η κυβέρνηση, οι Παυσανίες –οι απολυμένοι, 

δηλαδή– μαζεύονταν στα καφενεία γύρω από το Υπουργείο Εσωτερικών και 

έκλαιγαν… την απόλυσή τους. Ο δημοσιογράφος της Εστίας, Δημήτρης

 Καμπούρογλου, εμπνεύστηκε και έγραψε για πρώτη φορά το όνομα Πλατεία 

Κλαυθμώνος, το οποίο επικράτησε μέχρι σήμερα, έναντι των επίσημων ονομάτων

 της, που στο πέρασμα των χρόνων ήταν κάθε άλλο παρά λίγα: Πλατεία Αισχύλου,

 Πλατεία Νομισματοκοπείου, Πλατεία 25ης Μαρτίου, Πλατεία Δημοκρατίας και 

Πλατεία Εθνικής Συμφιλίωσης.

Πεντάγωνο: Αν έχετε δοκιμάσει να μετρήσετε τις γωνίες του Υπουργείου 

Εθνικής Άμυνας, θα έχετε σίγουρα διαπιστώσει πως δεν είναι πέντε. Γιατί λέμε

 τότε Πεντάγωνο την περιοχή γύρω από το μετρό Εθνική Άμυνα; Σίγουρα κάπου

 πάει το μυαλό σας. Η φιλοαμερικανική πολιτική της εποχής είναι μία εξήγηση, 

η ειρωνεία που εκφραζόταν από τις αριστερές εφημερίδες προς τις 

φιλοαμερικανικές πολιτικές των κυβερνήσεων του ’50 και του ‘60 είναι μία άλλη.

 Δεν γνωρίζουμε ποια από τις δύο ευσταθεί, αλλά θα προτιμήσουμε τη δεύτερη.

Αιόλου: Ο πρώτος δρόμος που χαράχτηκε όταν η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα 

του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, το 1905, ξεκινούσε από τους Αέρηδες, 

ήτοι το ηλιακό Ωρολόγιο του Κυρρήστου κάτω από την Ακρόπολη. Τα ανάγλυφα

 που απεικονίζουν τους οκτώ ανέμους, τα οποία θαυμάζουμε και σήμερα στις

 οκτώ πλευρές του, έκαναν τους μελετητές της εποχής να υποθέσουν εσφαλμένα 

πως επρόκειτο για Αρχαίο Ναό του Αιόλου. Η αλήθεια –ότι ήταν ηλιακό ρολόι μέσα 

και ανεμολόγιο έξω– αποκαταστάθηκε με τα χρόνια, αλλά τα ονόματα Αέρηδες και

 Αιόλου διατηρήθηκαν, για την περιοχή και τον δρόμο αντίστοιχα.

Σύνταγμα: Στις 3 Σεπτεμβρίου του σωτήριου έτους 1843, ο εξεγερμένος λαός 

–υποστηριζόμενος, τελικά, και από τον στρατό– απαιτούσε «Σύνταγμα», 

φωνάζοντας αυτή τη μία και μόνη λέξη έξω από το παλάτι του Όθωνα, ήτοι

 τη σημερινή Βουλή. Η Πλατεία έως τότε ονομαζόταν Ανακτόρων, ενώ στο

 σχέδιο πόλεως αναφερόταν ως Πλατεία Θουκυδίδου.

Θησείο: Γιατί λέμε Θησείο τον Ναό του Ηφαίστου στο λοφάκι της Αρχαίας Αγοράς,

 που έχει χαρίσει το όνομά του στην ευρύτερη περιοχή; Γιατί, κάποια στιγμή, απλά

 μπερδευτήκαμε. Ο ναός αυτός, που είναι και ο καλύτερα διατηρημένος αρχαίος 

ναός της Αθήνας, κτίσθηκε το 450-440 π.Χ., και απλά τυχαίνει να βρίσκεται στον

 ίδιο χώρο –μέσα στην Αρχαία Αγορά δηλαδή– με το πραγματικό Θησείο. Αυτό

 το τελευταίο δεν έχει καμία σχέση με θυσίες, παρά τον ευρύτατα διαδεδομένο

μύθο: ήταν ένα ιερό που κτίσθηκε το 471-468 π.Χ. για να ταφούν τα οστά του

 θρυλικού βασιλιά της πόλης Θησέα που ο Κίμων έφερε από τη Σκύρο.

Γκύζη: Ο ζωγράφος προς τιμήν του οποίου ονομάστηκε το μικρό κάθετο στην

 Αλεξάνδρας δρομάκι το 1901 ονομαζόταν, ως γνωστόν, Νικόλαος Γύζης και όχι 

Γκύζης. «Γκύζη» τον έλεγαν στη Γερμανία, όπου έζησε μεγάλο μέρος της ζωής

 του, και για άγνωστο λόγο το δημοτικό συμβούλιο που αποφάσισε να τον τιμήσει 

μετά θάνατον επέλεξε αυτήν την εκδοχή του ονόματός του. Όταν η Αθήνα 

επεκτάθηκε προς τα Τουρκοβούνια, η πλατεία αλλά και ολόκληρη η περιοχή που

 απλώθηκε γύρω της πήραν το όνομα του δρόμου, ο οποίος εν τω μεταξύ

 μεγάλωσε και πήρε τις σημερινές του διαστάσεις.

Γουδή: Και όχι Γουδί, όπως το έγραφε ακόμα και ο ίδιος ο Δήμος Αθηναίων στις 

πινακίδες του μέχρι το 2006. Η περιοχή πήρε το όνομά της από την Οικογένεια 

Γουδή από τις Σπέτσες, πολλά μέλη της οποίας διακρίθηκαν για την προσφορά

 τους στην Ελληνική Επανάσταση. Σε αναγνώριση της προσφοράς τους, το

 νεοσύστατο ελληνικό κράτος τους παραχώρησε εκτάσεις που κάλυπταν την

 σημερινή ομώνυμη περιοχή, αλλά και τμήματα του Παπάγου και του Χολαργού.

 Έτσι, η περιοχή βαφτίστηκε από «τα κτήματα του Γουδή» αλλά λόγω της 

παρήχησης με το μαγειρικό σκεύος, γραφόταν για πολύ καιρό με γιώτα. Μέχρι 

που κάτοικος της περιοχής έβαλε τα πράγματα στη θέση τους.

Αλεξάνδρας: Η Αλεξάνδρα ήταν ελληνίδα πριγκίπισσα, κόρη του Βασιλιά 

Γεώργιου Α’ και της Βασίλισσας Όλγας, γεννημένη στην Κέρκυρα και πολύ

 αγαπητή στον λαό, που έδωσε το όνομά της στον τότε εξοχικό χωματόδρομο 

μετά τον πρόωρο θάνατό της. Η Αλεξάνδρα παντρεύτηκε το 1889 τον Μέγα

 Δούκα Παύλο Αλεξάντροβιτς, γιο του τσάρου Αλεξάνδρου Γ’, και πέθανε τρία 

χρόνια αργότερα, κατά τον δεύτερο τοκετό της. Τάφηκε στο Τατόι. Ο γιος της

 Δημήτριος πήρε μέρος στη δολοφονία του Ρασπούτιν, και εξορίστηκε από τη

 Ρωσία.

Ιερά Οδός: Ένα από τα λίγα ονόματα που έχουν αντέξει στην Ιστορία χωρίς 

να παραποιηθούν ή να «μετακινηθούν» γεωγραφικά, η Ιερά Οδός ήταν ο 

δρόμος που διέσχιζε –για 22 χιλιόμετρα– η πομπή των Ελευσινίων Μυστηρίων.

 Ξεκινούσε από το Ιερό της Ελευσίνας και κατέληγε στην Ιερά Πύλη των Αθηνών, 

ερείπια της οποίας σώζονται σήμερα στον αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού, 

εκεί δηλαδή όπου καταλήγει και η σημερινή Ιερά Οδός. Όταν χαράχθηκε το πρώτο

 ρυμοτομικό σχέδιο της Αθήνας, από τους Κλεάνθη και Σάουμπερτ, στις αρχές του

 19ου αιώνα, ο δρόμος που λεγόταν έως τότε Δρόμος του Μωρηά 

ξαναπήρε την αρχαία του ονομασία.

ΠΗΓΗ :  PERIERGAA on Facebook