Στα σκουπίδια προτιμάμε να δηλητηριάζουμε το υπέδαφος και τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα, παρά να προχωρήσουμε στις υπερσύγχρονες και εξαιρετικά ελκυστικές (περιβαλλοντικά και οικονομικά) μεθόδους κομποστοποίησης και καύσης

του Στέλιου Σταυρίδη, 25 Αυγούστου 2010

Εάν οι εκάστοτε αρμόδιοι για το περιβάλλον έκαναν μια λεπτομερή μελέτη για τα ποσά που η παραπαίουσα οικονομία της χώρας χάνει κάθε χρόνο από την περιβαλλοντική μας πολιτική, το αποτέλεσμα θα άφηνε άφωνους τους πάντες ! Τεράστιες είναι και οι ποσότητες ενέργειας που θα μπορούσαμε να εξοικονομήσουμε αν δεν ήμασταν τόσο απελπιστικά προσκολλημένοι σε απηρχαιωμένες μεθόδους διαχείρισης των απορριμμάτων.
Αν ταυτόχρονα, δημοσιεύοντο και στοιχεία για τα επίσης τεράστια κονδύλια που θα μπορούσαμε να αντλήσουμε από τη σωστή διαχείριση (των απορριμμάτων), οι κατά καιρούς παρελάσαντες από το αντίστοιχο υπουργείο, θα είχαν ριφθεί στην πυρά, οι δε διαχρονικά ανίκανοι μανδαρίνοι θα είχαν κλωτσηδόν εκδιωχθεί και καμμία μονιμότητα δεν θα μπορούσε να τους διασώσει.

Στα σκουπίδια προτιμάμε να δηλητηριάζουμε το υπέδαφος και τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα, παρά να προχωρήσουμε στις υπερσύγχρονες και εξαιρετικά ελκυστικές (περιβαλλοντικά και οικονομικά) μεθόδους κομποστοποίησης και καύσης.

Η συστηματική και ακραία καταστροφή του περιβάλλοντος στην Ελλάδα, είναι ασύλληπτη. Και παρά τις οδηγίες και τα τσουχτερά πρόστιμα της ΕΕ, παρά τον ακτιβισμό – των λίγων δυστυχώς – σοβαρών περιβαλλοντικών οργανώσεων, παρά την ανησυχία αρκετών ευαισθητοποιημένων συμπολιτών μας, η κατάσταση στην Ελλάδα ως προς το περιβάλλον, παραμένει απελπιστική.
Αρχιτέκτονες και συνάμα πρωτεργάτες στην εγκληματική αδιαφορία και σκοπίμως εσφαλμένη πολιτική στη διαχείριση των απορριμμάτων είναι οι συνήθεις ύποπτοι : Τοπικοί άρχοντες και πολιτική ηγεσία, με την αδράνεια του ΤΕΕ (που αντί να παρεμβαίνει δυναμικά ενημερώνοντας σωστά την κοινή γνώμη, αρκείται σε πολιτική ευχολογίων). Όλοι τους, κατά κανόνα αυτοχαρακτηριζόμενοι ως «προοδευτικοί», κρατούν την Ελλάδα δεκαετίες πίσω, αρνούμενοι να ενημερώσουν σωστά τον κόσμο, που έχει τελείως λανθασμένη αντίληψη για το θέμα. Έτσι και σε αυτόν τον τομέα, μικρά και μεγάλα συμφέροντα οργιάζουν στην πλάτη του ανυποψίαστου Έλληνα. Που λόγω προπαγάνδας, τους στρώνει το χαλί με την αντίσταση που (και) οργανωμένα προβάλλει.
Είναι όμως φυσιολογικό, όταν το μυαλό σου είναι επί δεκαετίες εντοιχισμένο σε μπετόν, να αντιμετωπίζεις τα θέματα με την τεχνογνωσία και την «ιδεολογία» της εποχής που το τσιμεντάρισες… Ως εκ τούτου, είναι αδύνατο να καταλάβεις την πρόοδο της τεχνολογίας στην ασύγκριτα καλύτερη αξιοποίηση των απορριμμάτων και κυρίως στην υποπολλαπλάσια επιβάρυνση του περιβάλλοντος, με τη χρήση έξυπνων, αβλαβών και αποτελεσματικών μεθόδων.
Η ανακύκλωση σε πολλές περιοχές της Ελλάδος γίνεται μόνο και μόνο για να μην πληρώνουμε τα πρόστιμα στην ΕΕ ή για να παίρνουν επιδοτήσεις διάφοροι αετονύχηδες. Τόσες και τόσες ανεξάρτητες ελεγκτικές αρχές έχουμε (που κι αυτές λειτουργούν με πολλές ελλείψεις και εμπόδια). Μήπως θα έπρεπε να δημιουργήσουμε και μια για το περιβάλλον ; Τόσοι αξιόλογοι και ανεξάρτητοι συμπολίτες μας θα μπορούσαν να την στελεχώσουν. Πότε θα σταματήσει επιτέλους η Ελλάδα να είναι ουραγός των ουραγών στο περιβάλλον ; Πότε θα γίνουν στη χώρα μας πολύτιμες επενδύσεις, που θα μας δώσουν άφθονο οξυγόνο και θα μας προστατεύσουν από το μονοξείδιο και το διοξείδιο του άνθρακα, τα οξείδια αζώτου και θείου, τις διοξίνες και τόσα άλλα βλαβερά που εκλύονται στην ατμόσφαιρα ή διαποτίζουν τα εδάφη μας ;
Τα στοιχεία που έχουν δει το φως της δημοσιότητας είναι καταλυτικά : Η θερμική επεξεργασία 1.000 τόννων απορριμμάτων την ημέρα, καλύπτει ενεργειακές ανάγκες μιας πόλης 30.000 κατοίκων ! Στον κόσμο όλο λειτουργούν 700 μονάδες ενεργειακής αξιοποίησης αποβλήτων, συνολικής δυναμικότητας 150 εκατ. τόννων. Οι 432 από αυτές λειτουργούν στην καρδιά ευρωπαϊκών πόλεων, με χαρακτηριστικά παραδείγματα την Βιέννη, το Παρίσι (2,5 χλμ. από τον Πύργο του Άϊφελ), την Στοκχόλμη (η πρώτη των πρώτων), το Αμβούργο και τόσες άλλες.
Εμείς, όμως, με πάνω από 1.500 παράνομες χωματερές (κάποτε ήταν 4.500!) και αναρίθμητες άλλες, υποδοχής σκουπιδιών του κάθε ασυνείδητου, παραμένουμε αυτοκράτορες της Ευρώπης στα σκουπίδια. Έμβλημά μας και ντροπή μας οι… ΧΥΤΑ. Στα λάστιχα για παράδειγμα αξιοποιούμε μόλις το 15,4% και είμαστε πανευτυχείς που το ποσοστό σε 2 χρόνια αυξήθηκε από το 9,3%.
Στα σκουπίδια προτιμάμε να δηλητηριάζουμε το υπέδαφος και τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα, παρά να προχωρήσουμε στις υπερσύγχρονες και εξαιρετικά ελκυστικές (περιβαλλοντικά και οικονομικά) μεθόδους κομποστοποίησης και καύσης. Θάβουμε οι άθλιοι το 84% των σκουπιδιών μας (2007). Στην Γερμανία, Ολλανδία και Βέλγιο, τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 1%, 2% και 4% !!!
Δεκάδες χιλιάδες τόννοι μεταχειρισμένων ελαστικών συσσωρεύονται, ενώ απουσιάζει ένα ρεαλιστικό και σύγχρονο νομικό πλαίσιο για τα απόβλητα εκσκαφών και την απόρριψη ανακυκλώσιμων υλικών. Το παράνομο εμπόριο scrap μετάλλων (ηλεκτρικές συσκευές, συσσωρευτές, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, οχήματα) οργιάζει και δηλητηριάζει την υγεία μας.
Εγκληματικά επιβαρύνουμε περαιτέρω με πολλά δισεκατομμύρια ευρώ την καταρρέουσα οικονομία μας, παρόλο που ό,τι πολυτιμότερο έχουμε είναι το φυσικό μας περιβάλλον. Ένα περιβάλλον που έχει γίνει βορά σε απύθμενης αμορφωσιάς, ανύπαρκτης ευαισθησίας, παροιμιώδους βλακείας και προκλητικής ιδιοτέλειας ανθρωπάκια, που έχουν καταφέρει να οργανωθούν σε βάρος της κοινωνίας όλης. Αλλά όταν κάποιοι «σπουδαίοι» δεν σέβονται τα ίδια τους τα παιδιά, θα σεβαστούν το κοινωνικό σύνολο ;