...ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ..ΓΝΩΡΊΖΕΙΝ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΉ ΓΛΩΣΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙς....ΑΓΓΛΙΚΑ!!!!!!!

ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ .. ΓΝΩΡΊΖΕΙΝ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΉ ΓΛΩΣΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙς .... ΑΓΓΛΙΚΑ!!!

 

ΞΕΡΕΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ; Τότε ξέρεις ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΘΩΣ. Το άρθρο που ακολουθεί δημοσιεύθηκε σε βρετανικό περιοδικό τέχνης. «Η γένεση του κλασικού δράματος δεν ήταν συμπτωματική. Aneuphoria των χαρισματικών και ταλαντούχων πρωταγωνιστών έδειξε εκπληκτική σκηνές από το ιστορικό επεισοδίων. Ο πρόλογος, το θέμα και ο επίλογος, περιελάμβανε την τριλογία του δράματος, ενώ τη σύνθεση, ανάλυση και σύνοψη χαρακτηρίζεται η φρασεολογία του κειμένου. Η σύνταξη και φρασεολογία που χρησιμοποιείται από ακαδημαϊκούς επιστήμονες, φιλόσοφοι και στη ρητορική τους, είχε πολλές γραμματικές ιδιώματα και ιδιοσυγκρασίες. Οι πρωταγωνιστές που χρησιμοποιούνται περιοδικά ψευδώνυμα. Η ανωνυμία ήταν ένα σύνδρομο που χαρακτηρίζεται τη θεατρική ατμόσφαιρα. . Η πανοραμική φαντασία, το μυστήριο, η μελωδία, η αισθητική, η χρήση των καλλυντικών επίθετα είναι τα χαρακτηριστικά του δράματος Ακόμα και μέσα από τα θέατρα ήταν σωματικά γιγαντιαία, δεν υπήρχε ανάγκη για μικρόφωνα επειδή η αρχιτεκτονική και η ακουστική θα ηχώ ισομετρικά και κρύσταλλο - σαφές. Πολλοί επιστημολόγοι της φυσικής, της αεροδυναμικής, ακουστική, ηλεκτρονική, η ηλεκτρομαγνητική δεν μπορεί t αναλύσει - να εξηγήσει το ιδανικό και ισομετρική ακουστική της Ελληνικής θέατρα, ακόμη και σήμερα Υπήρχαν πολλές κατηγορίες δράμα: κλασική δράμα, μελόδραμα, σατιρική, επική, κωμωδία, κλπ.. Το σύνδρομο της ξενοφοβίας ή δυσλεξίας είχε ξεπεραστεί από το πάθος των φορέων που ασκείται μεθοδικά και εμφατικά. Ακροβατικά ήταν επίσης ευφορία. Υπήρχε μια πληθώρα από ανέκδοτα θέματα, με τα οποία οι ακροβάτες θα ηλεκτρίσει την εκστατική κοινό με σκηνές από μυθικά και ιστορικά επεισόδια. Μερικά επεισόδια θεατρικά χαρακτηρίστηκαν ως σκανδαλώδη και βλάσφημο. Πορνογραφία, η διγαμία, αιμοφιλία, νυμφομανία, πολυανδρία, η πολυγαμία και ετεροφυλοφιλία ήταν δραματοποιημένο με έναν παιδαγωγικό τρόπο, ώστε ο μυστικισμός γι 'αυτούς δεν θα μπορούσε να προκαλέσει φοβία ή ανάθεμα ή λαμβάνονται ως ανωμαλία, αλλά με τη λογική, το διάλογο και την ανάλυση σκεπτικισμό και την παθητική ή αινιγματικό μυστήριο πίσω από τους θα διαλυθεί. Είναι ιστορικά και χρονολογικά αποδείξει ότι το θέατρο τόνισε παιδαγωγική, τον ιδεαλισμό και την αρμονία. Παραδόξως, επίσης, ενεργοποιείται ο πατριωτισμός ένα φαινόμενο που συμβόλιζε εθνοτικά χαρακτήρα και εκπληκτική ηρωισμού ". ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!! (ΟΙ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΧΡΩΜΑΤΟς ΛΈΞΕΙΣ, ΠΛΗΝ ΑΡΘΡΩΝ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ

YOU KNOW ENGLISH? THEN YOU KNOW GREEK AS WELL. The article below was published in a British art magazine. "The genesis of classical drama was not symptomatic. Aneuphoria of charismatic and talented protagonists showed fantastic scenes of historic episodes. The prologue,  the theme and the epilogue, comprised the trilogy of drama while synthesis, analysis and synopsis characterized the phraseology of the text. The syntax and phraseology used by scholars, academicians and philosophers in their rhetoric, had many grammatical idioms and idiosyncrasies. The protagonists periodically used pseudonyms. Anonymity was a syndrome that characterized the theatrical atmosphere. The panoramic fantasy, the mystique, the melody, the aesthetics, the use of the cosmetic epithets are characteristics of drama. Even through the theatres were physically gigantic, there was no need for microphones because the architecture and the acoustics would echo isometrically and crystal - clear. Many epistemologists of physics, aerodynamics, acoustics,electronics, electromagnetic can not analyze - explain the ideal and isometric acoustics of Hellenic theaters even today. There were many categories of drama: classical drama, melodrama, satiric, epic, comedy, etc. The syndrome of xenophobia or dyslexia was overcome by the pathos of the actors who practiced methodically and emphatically. Acrobatics were also euphoric. There was a plethora of anecdotal themes, with which the acrobats would electrify the ecstatic audience with scenes from mythical and historical episodes. Some theatrics episodes were characterized as scandalous and blasphemous. Pornography, bigamy, haemophilia, nymphomania, polyandry, polygamy and heterosexuality were dramatized in a pedagogical way so the mysticism about them would not cause phobia or anathema or taken as anomaly but through logic, dialogue and analysis scepticism and the pathetic or cryptic mystery behind them would be dispelled. It is historically and chronologically proven that theater emphasized pedagogy, idealism and harmony. Paradoxically it also energized patriotism a phenomenon that symbolized ethnically character and phenomenal heroism." Αλήθεια. Υπάρχει κανείς που δεν κατάλαβε τι έλεγε το παραπάνω άρθρο;