Ο άστεγος εξάδελφος του Πασχάλη Τερζή…
Σε ένα αυτοσχέδιο κρεβάτι κάτω από την γέφυρα της Πέτρου Ράλλη, κοιμάται εδώ και 45 χρόνια, ο πρώτος ξάδερφος του Πασχάλη Τερζή, Βασίλης Μπαλούτης, σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας "Εspresso"...
«Ξέρω ότι όταν έρθει η ώρα να φύγω από τούτον τον κόσμο ο Πασχάλης θα φροντίσει για την κηδεία μου. Είναι ο μόνος που με βοηθά», λέει ο ίδιος στην "Espresso".
Η ιστορία του 65χρόνου Βασίλη, είναι πραγματικά συγκλονιστική. «Από μικρό παιδί η μοίρα δεν στάθηκε καλή μαζί μου». Η μητέρα του Βασίλη και ο πατέρας του Πασχάλη ήταν αδέρφια. «Σε ηλικία 17 ετών έχασα την μάνα μου και λίγους μήνες μετά πέθανε και ο πατέρας μου. Στην αρχή όλοι οι συγγενείς ενδιαφέρονταν για μένα, μετά εξαφανίστηκαν. Οι γονείς μου είχαν χρέη στην τράπεζα και στην εφορία. Αν και δούλευα δεν κατάφερα να τα πληρώσω. Έτσι όταν έφτασα 20 χρονών μου έκαναν κατάσχεση στο σπίτι μου», εξομολογείται στην εφημερίδα και καταλήγει: «Ο Πασχάλης με βοηθά. Είναι ο μόνος από τους συγγενείς που με βοηθά. Όποτε με βλέπει, μου δίνει χρήματα και μου λέει πως αν χρειαστώ κάτι να μην διστάσω να τον ενοχλήσω. Δεν θέλω όμως να γίνομαι βάρος. Τώρα προσπαθεί να βρει μια άκρη, να μου βγάλει μια σύνταξη. Είναι ο άνθρωπος που δεν θα με αφήσει άταφο, αν πεθάνω. Του χρωστάω πολλά».
«Ξέρω ότι όταν έρθει η ώρα να φύγω από τούτον τον κόσμο ο Πασχάλης θα φροντίσει για την κηδεία μου. Είναι ο μόνος που με βοηθά», λέει ο ίδιος στην "Espresso".
Η ιστορία του 65χρόνου Βασίλη, είναι πραγματικά συγκλονιστική. «Από μικρό παιδί η μοίρα δεν στάθηκε καλή μαζί μου». Η μητέρα του Βασίλη και ο πατέρας του Πασχάλη ήταν αδέρφια. «Σε ηλικία 17 ετών έχασα την μάνα μου και λίγους μήνες μετά πέθανε και ο πατέρας μου. Στην αρχή όλοι οι συγγενείς ενδιαφέρονταν για μένα, μετά εξαφανίστηκαν. Οι γονείς μου είχαν χρέη στην τράπεζα και στην εφορία. Αν και δούλευα δεν κατάφερα να τα πληρώσω. Έτσι όταν έφτασα 20 χρονών μου έκαναν κατάσχεση στο σπίτι μου», εξομολογείται στην εφημερίδα και καταλήγει: «Ο Πασχάλης με βοηθά. Είναι ο μόνος από τους συγγενείς που με βοηθά. Όποτε με βλέπει, μου δίνει χρήματα και μου λέει πως αν χρειαστώ κάτι να μην διστάσω να τον ενοχλήσω. Δεν θέλω όμως να γίνομαι βάρος. Τώρα προσπαθεί να βρει μια άκρη, να μου βγάλει μια σύνταξη. Είναι ο άνθρωπος που δεν θα με αφήσει άταφο, αν πεθάνω. Του χρωστάω πολλά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.